Uzależnienie od opiatów

Opiaty to substancje wytwarzane w procesie przetwarzania maku lekarskiego lub syntetycznie. W zasadzie wszystkie substancje zaliczane do tej grupy silnie działają na receptor opiatowy. Do najpopularniejszych substancji z tej grupy należą opium, morfina, heroina (szalenie popularny u nas od drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych brown suger), tzw. polska heroina potocznie określana kompotem, kodeina, syntetyczny metadon. W zasadzie substancje należące do grupy opiatów uznawane są za najsilniej uzależniające substancje psychoaktywne. Powodują uzależnienie zarówno na poziomie fizjologicznym tj. po ich odstawieniu obserwujemy nasilone objawy zespołu odstawiennego, jak i uzależnienie na poziomie psychicznym tj. silną, nieodpartą chęć zażycia narkotyku.

W zależności od zastosowanej dawki i rodzaju substancji działają od sześciu do dwunastu godzin. Opiaty mogą występować w różnych formach jako ciemnobrązowe bryłki, proszek (opium), kryształki , roztwór (morfina) czy też od białego do brązowego proszku (brown suger) albo oleista, ciemnobrązowa ciecz ("kompot"). W zasadzie mogą być przyjmowane doustnie, wziewnie i dożylnie. W przyjmowaniu opiatów obserwujemy zjawisko tolerancji tj. w celu uzyskania spodziewanego efektu uzależniony musi stale zwiększać przyjmowaną dawkę. W zasadzie u osób uzależnionych od opiatów obserwujemy całkowite podporządkowanie ich życia zażywaniu tych substancji.

Ograniczają wszystkie swoje dotychczasowe aktywności, często wchodzą w konflikty z prawem, burzą relacje rodzinne, działają kanałowo i natrętnie dążą jedynie do stanu odurzenia się.

Co jest tak atrakcyjnego w stanie odurzenia się opiatami? Uzależnieni mówią o pozytywnym stanie emocjonalnym opisywanym jako błogostan, odprężenie, spokój i wewnętrzne zadowolenie, wszystko staje się nieistotne, nie istnieją żadne potrzeby (ani głodu ani afiliacji), żadne problemy, nawet percepcja bólu jest znacznie zmniejszona. Ten atrakcyjny stan okupiony jest jednak bardzo wysoką ceną. Narastającą izolacją, samotnością, odrealnieniem, w zasadzie wykluczeniem z realnego życia, całkowitym spłaszczeniem emocji i narastającym egoizmem i egocentryzmem. W kontakcie z osobami uzależnionymi od opiatów mamy poczucie braku kontaktu, nieobecności, obojętności. Widzimy martwą twarz, z silnie zwężonymi, niereagującymi na światło źrenicami, spowolnione ciało z zaburzoną koordynacją.

Nasilające się uzależnienie od opiatów najczęściej związane jest z narastającymi kłopotami prawnymi i zdrowotnymi. W zasadzie uzależnieni od opiatów w miarę rozwoju uzależnienia stają się całkowicie wykluczeni z życia. Uzależnieni od opiatów dla swoich bliskich umierają żyjąc.